Jak Jaś został fotografem...

Jaś jest fotografem. Pierwszy raz aparat, zresztą widoczny na zdjęciu powyżej, dostał mając chyba 3,5 roku.
Byliśmy wtedy na Nikiszowcu (klik!) i Jaś profesjonalnie fotografował charakterystyczne, czerwone okiennice, ale również z podobnym ( a może nawet większym) zapałem pety na ulicach.

Aparat, który dostał jest chyba modelem wstrząsoodpornym, upadkoodpornym i dziecioodpornym, choć prawdopodobnie sam producent byłby tym faktem zaskoczony.
Wytrzymał naprawdę wiele i zanosi się, że posłuży Jasiowi jeszcze długo... chociaż... Jaś coraz częściej dostrzega zalety mojego Canona :) czasami pozwalam zrobić mu zdjęcie, ale nie będę ukrywać, że sporo nerwów i siwych włosów mnie to kosztuje.
Jednak czego się nie robi, by dziecie podzieliło pasję rodzica :)

Mam nadzieję, że zapał mu nie minie i przed nami jeszcze wiele wspólnych plenerów.
A poniżej kilka kadrów z ostatniej niedzieli. Kadrów mojego małego fotografa.

Szopa sąsiada widziana zza naszego kamiennego muru.

Stokrotki.

Jajko.

Impresje kurnikowe.

 A jak jest u Was? Wasze dzieci podglądają Wasze pasje? Czym udało się je zarazić?

Dobranoc mówią:

Dumni rodzice